عفونت واژینیت (واژینیت)

محصولات

عفونت واژینیت (واژینیت)
304
مدیر سایت

عفونت واژینیت (واژینیت)

عفونت واژینیت یکی از بیماری­های شایع بین بیش از یک سوم زنان و دوشیزگان بین ۱۵ تا ۵۰ سال می­باشد.

واژینیت یک اصطلاح پزشکی برای التهاب و یا عفونت واژن[۱] است که بطور معمول زمانی رخ می­دهد که کاهشی در اسیدیته (افزایش سطح pH) واژن و یا نوعی عفونت پیش آمده باشد.

در زمان قبل از قاعدگی زنان، سطح نرمالpH  واژن و ناحیه واژینال تقرِیِبا برابر ۴ است. (سطح pH از۰ اسیدی تا ۱۴ قلیایی است). این میزان اسیدیته به طور نرمال باعث کنترل و جلوگیری از رشد و توسعه باکتری­ها، قارچ­ها و انگل­ها می­گردد. همچنین، واژینیت ممکن است در اثر کاهش سطح استروژن ایجاد شود که در زمان قاعدگی رخ می­دهد.

غدد درونی واژن و سرویکس (دو بخش اصلی رحم) مقادیری مایع تولید می­کنند که این مایعات بصورت روزانه از واژن ترشح شده و پوست و بافت­های کهنه و مرده جدار داخلی واژن را دفع می­کند. این ترشحات یکی از راه کارهای بدن برای حفظ سلامتی و تمیزی واژن است که معمولاً شفاف یا شیری رنگ و بدون بو می­باشند. تولید، ترشح و ثبات این ترشحات در زمان قاعدگی دستخوش تغییرات شده و در زمان تخمک­گذاری، شیردهی و تحریکات جنسی افزایش می­یابد. دیگر تغییرات در ترشحات واژن از قبیل تغییر در رنگ یا بو اغلب نشان دهنده ابتلای زنان به واژینیت و یا بیماری­های مقاربتی است.

چهار عامل موثر و اصلی که سبب بروز واژینیت می­گردد، عبارتند از:

۱- قارچ ها  ۲- باکتری­ها  ۳- انگل­ها ۴- واژینیت آتروفیک

۱- واژینیت قارچی:

عفونت قارچی را می­توان شایع­ترین نوع واژینیت دانست. علائم اصلی واژینیت قارچی عبارت است از خارش و ترشحات واژینال. خارش معمولاً شدید است و ممکن است باعث التهاب نواحی مربوطه گردد. ترشحات به صورت سفید رنگ و غلیظ است که در عین حال دارای چسبندگی کمی بوده و سست می­باشند. این ترشحات معمولاً فاقد بو و یا دارای بوی کپک بوده ولی به هیچ وجه متعفن نیستند؛ مگر آنکه سایر عوامل عفونت­زا نیز همراه قارچ باعث بروز واژینیت شده باشند.

 منشاء عفونت­های قارچی واژن عمدتاً از نوعی قارچ به نام کاندیدآلبیکانس[۲] می­باشد. هرگونه تغییر در محیط واژن سبب رشد و گسترش قارچ­ها می­گردد.

البته به روشنی نمی­توان علت عفونت قارچی را توضیح داد. اما آنچه مسلم است مخمرها و قارچ ها در بدن ما حیات داشته و با ما همزیست هستند. مخمر ها در محل زیست ما، در غذاها و خوراکی­ها وجود دارند، و به نوعی می­توان گفت ما را احاطه کرده­اند. ولی اکثریت ما گرفتار عفونت ناشی از قارچ ها نمی­شویم .آنچه مسلم است، اگر از سلامتی و بهداشت خود مراقبت نکنیم به راحتی درگیر حملات مخمرها و قارچ ها می­شویم.

در افراد مبتلا به واژینیت با منشاء ویروس­ها و باکتری­ها، اگر ویروس­های واژینیت­زا از بین بروند، فرد بهبودی خویش را به دست می­آورد؛ اما این قاعده در مورد مخمرها صدق نمی­کند. چون مخمرها در بدن ما حیات داشته و با ما همزیست هستند.

آنچه از مطالعات و پژوهش­هایی که در این راستا صورت گرفته، عوامل اولیه مستعد کننده زیر مشخص شده­اند، اما این عوامل به موارد زیر محدود نمی­شود.

  • استفاده از داروهای آنتی­بیوتیک وکورتن­ها 
  • قرص­های ضد بارداری خوراکی[۳]
  • نقص کارکردی و تقریباً غیر طبیعی سیکل­های قاعدگی
  • بارداری و زایمان
  • یائسگی
  • استرس­های شدید روحی
  • دیابت، ایدز و سایر بیماری­هایی که روی سیستم ایمنی بدن تاثیر دارند.
  • استفاده از   IUD ( وسیله ای برای جلوگیری از بارداری)
  • محصولات پاک کننده مانند اسپری های رفع بو ، دئودورانت و …….

هرچند عفونت قارچی همانطور که اشاره شد نتیجه فعالیت قارچ­های واژن است و به عنوان بیماری مقاربتی مطرح نشده است، ولی گاهی  به ندرت از راه مقاربت جنسی به مردان منتقل می­شود.

درمان واژینیت قارچی معمولاً توسط داروهای ضد قارچ واژینال به خوبی انجام می­گیرد. 

۲- واژینیت باکتریایی:

این عفونت­ها، بیشتر توسط باکتری تحت عنوان گارنردلا واژنیالیس[۴] ایجاد می­گردد­. این باکتری به طور طبیعی در محیط واژن وجود دارد، ولی در شرایط خاصی ممکن است باعث بروز واژینیت شود.  

در واژینیت باکتریایی، ترشحات واژینال موجود است، ولی خارش و التهاب، یا اصلاً موجود نیست و یا بسیار خفیف­تر از عفونت قارچی می­باشد. ترشح ایجاد شده در این بیماری به رنگ سفید مایل به خاکستری و یا زرد رنگ بوده و حالت آبکی دارد. خصوصیت بارز این ترشح بوی مخصوص آن است که شبیه بوی ماهی و ناخوشایند می­باشد.

واژینیت باکتریایی زمانی رخ می­دهد که یک باکتری موجود در واژن بیش از حد رشد کند. هرچند واژینیت باکتریایی می­تواند از راه آمیزش جنسی نیز منتقل شود؛ با این حال تنها تحت تاثیر رابطه جنسی نیست. بنابراین این بیماری در کل یک بیماری مقاربتی نیست. عوامل دیگر عبارتند از:

  • داشتن رابطه جنسی با فرد جدید
  • داشتن رابطه با افراد مختلف
  • عدم رعایت موارد بهداشتی و ایمنی در روابط جنسی
  • قرار گرفتن در معرض محرک­ها، از قبیل حمام آب جوش، نوار بهداشتی معطر، اسپری های پاک کننده بانوان، صابون هایی با بوی تند و نا ملایم و ….

به علاوه نژاد، یک عامل مهم و قابل توجه برای واژینیت باکتریایی است. زنان آفریقایی و آمریکایی چند برابر زنان سایر نقاط جهان برای پذیرش و ابتلا به این بیماری مستعد هستند. هر چند هنوز دلیلی برای این ناهمگونی و تفاوت در دست نیست.

 ۳- واژینیت انگلی:

عفونت­های انگلی واژن در بیشتر اوقات به واسطه نوعی انگل تک سلولی به نام تریکوموناسیس[۵] ایجاد می­شود. این انگل به طور طبیعی در واژن زندگی نمی­کنند و ابتلا به آن ممکن است از طریق استخر یا حوله آلوده و نیز تماس با فرد آلوده حاصل گردد. از آنجا که محیط واژن به طور طبیعی دارای شرایطی خاص می­باشد، عوامل عفونی فوق قادر به رشد و تکثیر در این محیط نیستند. تنها در زمانی که وضعیت طبیعی به علت وجود برخی عوامل تغییر نماید، امکان بروز عفونت­های واژن ایجاد می­گردد. 

شاید بتوان گفت واژینیت زمانی بروز می­کند که عوامل زمینه ساز، محیط طبیعی واژن را تغییر داده و محیط را جهت رشد و تکثیر  عوامل عفونی مناسب می­کند که نتیجه آن ایجاد واژینیت می­باشد.

این بیماری از طریق تماس جنسی و یا برخی لوازم و محیط­های آلوده وارد واژن شده و ایجاد عفونت نماید. در بسیاری از موارد ممکن است این عفونت فاقد علائم و یا توام با علائم خفیفی باشد. از بارزترین خصوصیت آن وجود ترشح واژینال بیش از حد است. این ترشح دارای رنگ خاکستری یا سبز رنگ بوده بوی آن زننده می­باشد. بر روی آن حباب­های هوا مشاهده می­شود که باعث ایجاد ظاهری کف مانند می­گردد.  

همانطور که اشاره شد واژینیت انگلی توسط انگل منتقل می­شود. این انتقال عموماً در خلال مقاربت جنسی توسط فرد آلوده به انگل صورت می­گیرد. این انگل می­تواند چندین ساعت در لیف حمام خیس،  حوله  و لباس­های حمام زنده مانده و در صورت استفاده مشترک از این لوازم در بین افراد منتشر شود.  دیگر عوامل واژینیت انگلی عبارتند از:

  • آمیزش بدون رعایت موارد بهداشتی
  • آلودگی و عفونت­های ناشی از بیماری­های مقاربتی
  • داشتن رابطه جنسی با افراد مختلف

۴- واژینیت آتروفیک:

معمولاً در نتیجه کاهش سطح استروژن (یکی از هورمون­های زنانه) بعد از قاعدگی و یا در زمان یائسگی عارض     می­شود. کاهش هورمون می­تواند باعث تغییر در پوست اطراف واژن ، فرج، رحم و یا مثانه گردد. اگرچه قطع قاعدگی دلیل اصلی این وضعیت است اما واژینیت آتروفیک ممکن است حاصل یکی از موارد زیر نیز باشد:

  • استفاده داروهای تزریقی جلوگیری کننده از بارداری.
  • عمل جراحی خراج کردن تخمدان­ها (oophorectomy یا   (ovariectomy

واژینیت غیر عفونی می­تواند تحت تاثیر هر یک از محصولاتی ایجاد شود که باعث تحریک پوست اطراف واژن و یا باعث بروز واکنش­های آلرژیک گردند:

  • اسپری­های واژینال
  • صابون­های معطر با بوی تند
  • پاک کننده­های معطر
  • محصولات کشنده نطفه

ممکن است زنان در شرایط یکسان و مشابه چندین نوع مختلف و متفاوت از این بیماری را تجربه کنند. به همین جهت، تشخیص و درمان یک نوع، به طور مثال واژینیت باکتریایی، نمی­تواند برای تشخیص  و درمان نوع قارچی موثر باشد. 

واژینیت بطور معمول باعث بروز عوارض شدید و جدی در مبتلایان نمی­شود. با این حال  برخی  از گونه­های این عارضه به بیماری­های التهابی ناحیه لگن خاصره وابسته بوده و باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری­های مقاربتی مانند ایدز می­شود. به علاوه برخی از سویه­های بیماری واژینیت می­تواند خطرات زیادی را از قبیل زایمان زودرس و کاهش وزن تولد در زنان باردار منجر شود.

روش­های پیشگیری از واژینیت:

با اینکه همیشه نمی­توان از بروز واژینیت جلوگیری کرد اما در هر حال تذکر موارد زیر می­تواند راهنمای خوبی برای کاهش احتمال و خطر بروز این عارضه باشد:

  • داشتن روابط جنسی سالم
  • رژیم غذایی مناسب و سالم
  • کاهش استرس
  • پوشیدن لباسهای زیر آزاد و راحت
  • استفاده از لباسهای زیری که ۱۰۰% ازجنس پنبه و یا سایر الیاف طبیعی باشد
  • پرهیز از مصرف خوشبوکننده­های زنانه نامناسب
  • خودداری از مصرف اسپری ها، خوشبو کننده و دئودورانت واژن
  • رعایت صحیح و دقیق نکات بهداشتی بعد از دستشویی
  • رعایت نکات بهداشتی و ایمنی در روابط جنسی
  • خوردن منظم لبنیات دارای لاکتوباسیلوس (یک باکتری کاملا مفید) بویژه ماست
  • استفاده از یک مرطوب کننده واژن مناسب بعد از قاعدگی و یا مقاربت جنسی

 روشهای درمانی :

  • استفاده از کرمهای ضد قارچ، قرص­ها یا داروهای شیافی و داروهای بی­حس کننده.

در موارد مزمن بیماری ممکن است بانوان به کرم­های واژینال برای یک مدت زمانی نیاز داشته باشند. با توجه به اینکه این عارضه دارای عوامل مختلف قارچی، باکتریایی و … می­باشد لازم است که در صورت ابتلا، برای درمان حتماً به پزشک متخصص مراجعه گردد.

 

 


[۱] Birth canal

[۲] Candida Albicans

[۳] Dalcontraceptives

[۴] Gardnerella Vaginalisl

[۵] Trichomonasis

مطالب مرتبط

حضور گروه بهداشتی فیروز در سی و یکمین نمایشگاه بین المللی ایران بیوتی و کلین 29 فروردین 1403
حضور معاون هماهنگی کسب و کار وزارت صمت در گروه بهداشتی فیروز 16 اسفند 1402
تجلیل از مدیر عامل گروه بهداشتی فیروز در هشتمین دوره جایزه ملی امین‌الضرب 13 اسفند 1402
حضور نماینده گروه بهداشتی فیروز در اولین رویداد سراسری نابینایان و تحول دیجیتال 2 اسفند 1402
گروه تولیدی فیروز برای سیزدهمین سال متوالی به‌عنوان واحد نمونه استانی استاندارد انتخاب شد 20 دی 1402
گزارش تصویری نمایشگاه  ایران کازمتیکا دی ماه ۱۴۰۲ 13 دی 1402

یک پاسخ به “عفونت واژینیت (واژینیت)”

  1. مریم گفت:

    سپاسگزارم مطالب مقید بود

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

عفونت واژینیت (واژینیت)
304
مدیر سایت

عفونت واژینیت (واژینیت)

عفونت واژینیت یکی از بیماری­های شایع بین بیش از یک سوم زنان و دوشیزگان بین ۱۵ تا ۵۰ سال می­باشد.

واژینیت یک اصطلاح پزشکی برای التهاب و یا عفونت واژن[۱] است که بطور معمول زمانی رخ می­دهد که کاهشی در اسیدیته (افزایش سطح pH) واژن و یا نوعی عفونت پیش آمده باشد.

در زمان قبل از قاعدگی زنان، سطح نرمالpH  واژن و ناحیه واژینال تقرِیِبا برابر ۴ است. (سطح pH از۰ اسیدی تا ۱۴ قلیایی است). این میزان اسیدیته به طور نرمال باعث کنترل و جلوگیری از رشد و توسعه باکتری­ها، قارچ­ها و انگل­ها می­گردد. همچنین، واژینیت ممکن است در اثر کاهش سطح استروژن ایجاد شود که در زمان قاعدگی رخ می­دهد.

غدد درونی واژن و سرویکس (دو بخش اصلی رحم) مقادیری مایع تولید می­کنند که این مایعات بصورت روزانه از واژن ترشح شده و پوست و بافت­های کهنه و مرده جدار داخلی واژن را دفع می­کند. این ترشحات یکی از راه کارهای بدن برای حفظ سلامتی و تمیزی واژن است که معمولاً شفاف یا شیری رنگ و بدون بو می­باشند. تولید، ترشح و ثبات این ترشحات در زمان قاعدگی دستخوش تغییرات شده و در زمان تخمک­گذاری، شیردهی و تحریکات جنسی افزایش می­یابد. دیگر تغییرات در ترشحات واژن از قبیل تغییر در رنگ یا بو اغلب نشان دهنده ابتلای زنان به واژینیت و یا بیماری­های مقاربتی است.

چهار عامل موثر و اصلی که سبب بروز واژینیت می­گردد، عبارتند از:

۱- قارچ ها  ۲- باکتری­ها  ۳- انگل­ها ۴- واژینیت آتروفیک

۱- واژینیت قارچی:

عفونت قارچی را می­توان شایع­ترین نوع واژینیت دانست. علائم اصلی واژینیت قارچی عبارت است از خارش و ترشحات واژینال. خارش معمولاً شدید است و ممکن است باعث التهاب نواحی مربوطه گردد. ترشحات به صورت سفید رنگ و غلیظ است که در عین حال دارای چسبندگی کمی بوده و سست می­باشند. این ترشحات معمولاً فاقد بو و یا دارای بوی کپک بوده ولی به هیچ وجه متعفن نیستند؛ مگر آنکه سایر عوامل عفونت­زا نیز همراه قارچ باعث بروز واژینیت شده باشند.

 منشاء عفونت­های قارچی واژن عمدتاً از نوعی قارچ به نام کاندیدآلبیکانس[۲] می­باشد. هرگونه تغییر در محیط واژن سبب رشد و گسترش قارچ­ها می­گردد.

البته به روشنی نمی­توان علت عفونت قارچی را توضیح داد. اما آنچه مسلم است مخمرها و قارچ ها در بدن ما حیات داشته و با ما همزیست هستند. مخمر ها در محل زیست ما، در غذاها و خوراکی­ها وجود دارند، و به نوعی می­توان گفت ما را احاطه کرده­اند. ولی اکثریت ما گرفتار عفونت ناشی از قارچ ها نمی­شویم .آنچه مسلم است، اگر از سلامتی و بهداشت خود مراقبت نکنیم به راحتی درگیر حملات مخمرها و قارچ ها می­شویم.

در افراد مبتلا به واژینیت با منشاء ویروس­ها و باکتری­ها، اگر ویروس­های واژینیت­زا از بین بروند، فرد بهبودی خویش را به دست می­آورد؛ اما این قاعده در مورد مخمرها صدق نمی­کند. چون مخمرها در بدن ما حیات داشته و با ما همزیست هستند.

آنچه از مطالعات و پژوهش­هایی که در این راستا صورت گرفته، عوامل اولیه مستعد کننده زیر مشخص شده­اند، اما این عوامل به موارد زیر محدود نمی­شود.

  • استفاده از داروهای آنتی­بیوتیک وکورتن­ها 
  • قرص­های ضد بارداری خوراکی[۳]
  • نقص کارکردی و تقریباً غیر طبیعی سیکل­های قاعدگی
  • بارداری و زایمان
  • یائسگی
  • استرس­های شدید روحی
  • دیابت، ایدز و سایر بیماری­هایی که روی سیستم ایمنی بدن تاثیر دارند.
  • استفاده از   IUD ( وسیله ای برای جلوگیری از بارداری)
  • محصولات پاک کننده مانند اسپری های رفع بو ، دئودورانت و …….

هرچند عفونت قارچی همانطور که اشاره شد نتیجه فعالیت قارچ­های واژن است و به عنوان بیماری مقاربتی مطرح نشده است، ولی گاهی  به ندرت از راه مقاربت جنسی به مردان منتقل می­شود.

درمان واژینیت قارچی معمولاً توسط داروهای ضد قارچ واژینال به خوبی انجام می­گیرد. 

۲- واژینیت باکتریایی:

این عفونت­ها، بیشتر توسط باکتری تحت عنوان گارنردلا واژنیالیس[۴] ایجاد می­گردد­. این باکتری به طور طبیعی در محیط واژن وجود دارد، ولی در شرایط خاصی ممکن است باعث بروز واژینیت شود.  

در واژینیت باکتریایی، ترشحات واژینال موجود است، ولی خارش و التهاب، یا اصلاً موجود نیست و یا بسیار خفیف­تر از عفونت قارچی می­باشد. ترشح ایجاد شده در این بیماری به رنگ سفید مایل به خاکستری و یا زرد رنگ بوده و حالت آبکی دارد. خصوصیت بارز این ترشح بوی مخصوص آن است که شبیه بوی ماهی و ناخوشایند می­باشد.

واژینیت باکتریایی زمانی رخ می­دهد که یک باکتری موجود در واژن بیش از حد رشد کند. هرچند واژینیت باکتریایی می­تواند از راه آمیزش جنسی نیز منتقل شود؛ با این حال تنها تحت تاثیر رابطه جنسی نیست. بنابراین این بیماری در کل یک بیماری مقاربتی نیست. عوامل دیگر عبارتند از:

  • داشتن رابطه جنسی با فرد جدید
  • داشتن رابطه با افراد مختلف
  • عدم رعایت موارد بهداشتی و ایمنی در روابط جنسی
  • قرار گرفتن در معرض محرک­ها، از قبیل حمام آب جوش، نوار بهداشتی معطر، اسپری های پاک کننده بانوان، صابون هایی با بوی تند و نا ملایم و ….

به علاوه نژاد، یک عامل مهم و قابل توجه برای واژینیت باکتریایی است. زنان آفریقایی و آمریکایی چند برابر زنان سایر نقاط جهان برای پذیرش و ابتلا به این بیماری مستعد هستند. هر چند هنوز دلیلی برای این ناهمگونی و تفاوت در دست نیست.

 ۳- واژینیت انگلی:

عفونت­های انگلی واژن در بیشتر اوقات به واسطه نوعی انگل تک سلولی به نام تریکوموناسیس[۵] ایجاد می­شود. این انگل به طور طبیعی در واژن زندگی نمی­کنند و ابتلا به آن ممکن است از طریق استخر یا حوله آلوده و نیز تماس با فرد آلوده حاصل گردد. از آنجا که محیط واژن به طور طبیعی دارای شرایطی خاص می­باشد، عوامل عفونی فوق قادر به رشد و تکثیر در این محیط نیستند. تنها در زمانی که وضعیت طبیعی به علت وجود برخی عوامل تغییر نماید، امکان بروز عفونت­های واژن ایجاد می­گردد. 

شاید بتوان گفت واژینیت زمانی بروز می­کند که عوامل زمینه ساز، محیط طبیعی واژن را تغییر داده و محیط را جهت رشد و تکثیر  عوامل عفونی مناسب می­کند که نتیجه آن ایجاد واژینیت می­باشد.

این بیماری از طریق تماس جنسی و یا برخی لوازم و محیط­های آلوده وارد واژن شده و ایجاد عفونت نماید. در بسیاری از موارد ممکن است این عفونت فاقد علائم و یا توام با علائم خفیفی باشد. از بارزترین خصوصیت آن وجود ترشح واژینال بیش از حد است. این ترشح دارای رنگ خاکستری یا سبز رنگ بوده بوی آن زننده می­باشد. بر روی آن حباب­های هوا مشاهده می­شود که باعث ایجاد ظاهری کف مانند می­گردد.  

همانطور که اشاره شد واژینیت انگلی توسط انگل منتقل می­شود. این انتقال عموماً در خلال مقاربت جنسی توسط فرد آلوده به انگل صورت می­گیرد. این انگل می­تواند چندین ساعت در لیف حمام خیس،  حوله  و لباس­های حمام زنده مانده و در صورت استفاده مشترک از این لوازم در بین افراد منتشر شود.  دیگر عوامل واژینیت انگلی عبارتند از:

  • آمیزش بدون رعایت موارد بهداشتی
  • آلودگی و عفونت­های ناشی از بیماری­های مقاربتی
  • داشتن رابطه جنسی با افراد مختلف

۴- واژینیت آتروفیک:

معمولاً در نتیجه کاهش سطح استروژن (یکی از هورمون­های زنانه) بعد از قاعدگی و یا در زمان یائسگی عارض     می­شود. کاهش هورمون می­تواند باعث تغییر در پوست اطراف واژن ، فرج، رحم و یا مثانه گردد. اگرچه قطع قاعدگی دلیل اصلی این وضعیت است اما واژینیت آتروفیک ممکن است حاصل یکی از موارد زیر نیز باشد:

  • استفاده داروهای تزریقی جلوگیری کننده از بارداری.
  • عمل جراحی خراج کردن تخمدان­ها (oophorectomy یا   (ovariectomy

واژینیت غیر عفونی می­تواند تحت تاثیر هر یک از محصولاتی ایجاد شود که باعث تحریک پوست اطراف واژن و یا باعث بروز واکنش­های آلرژیک گردند:

  • اسپری­های واژینال
  • صابون­های معطر با بوی تند
  • پاک کننده­های معطر
  • محصولات کشنده نطفه

ممکن است زنان در شرایط یکسان و مشابه چندین نوع مختلف و متفاوت از این بیماری را تجربه کنند. به همین جهت، تشخیص و درمان یک نوع، به طور مثال واژینیت باکتریایی، نمی­تواند برای تشخیص  و درمان نوع قارچی موثر باشد. 

واژینیت بطور معمول باعث بروز عوارض شدید و جدی در مبتلایان نمی­شود. با این حال  برخی  از گونه­های این عارضه به بیماری­های التهابی ناحیه لگن خاصره وابسته بوده و باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری­های مقاربتی مانند ایدز می­شود. به علاوه برخی از سویه­های بیماری واژینیت می­تواند خطرات زیادی را از قبیل زایمان زودرس و کاهش وزن تولد در زنان باردار منجر شود.

روش­های پیشگیری از واژینیت:

با اینکه همیشه نمی­توان از بروز واژینیت جلوگیری کرد اما در هر حال تذکر موارد زیر می­تواند راهنمای خوبی برای کاهش احتمال و خطر بروز این عارضه باشد:

  • داشتن روابط جنسی سالم
  • رژیم غذایی مناسب و سالم
  • کاهش استرس
  • پوشیدن لباسهای زیر آزاد و راحت
  • استفاده از لباسهای زیری که ۱۰۰% ازجنس پنبه و یا سایر الیاف طبیعی باشد
  • پرهیز از مصرف خوشبوکننده­های زنانه نامناسب
  • خودداری از مصرف اسپری ها، خوشبو کننده و دئودورانت واژن
  • رعایت صحیح و دقیق نکات بهداشتی بعد از دستشویی
  • رعایت نکات بهداشتی و ایمنی در روابط جنسی
  • خوردن منظم لبنیات دارای لاکتوباسیلوس (یک باکتری کاملا مفید) بویژه ماست
  • استفاده از یک مرطوب کننده واژن مناسب بعد از قاعدگی و یا مقاربت جنسی

 روشهای درمانی :

  • استفاده از کرمهای ضد قارچ، قرص­ها یا داروهای شیافی و داروهای بی­حس کننده.

در موارد مزمن بیماری ممکن است بانوان به کرم­های واژینال برای یک مدت زمانی نیاز داشته باشند. با توجه به اینکه این عارضه دارای عوامل مختلف قارچی، باکتریایی و … می­باشد لازم است که در صورت ابتلا، برای درمان حتماً به پزشک متخصص مراجعه گردد.

 

 


[۱] Birth canal

[۲] Candida Albicans

[۳] Dalcontraceptives

[۴] Gardnerella Vaginalisl

[۵] Trichomonasis

مطالب مرتبط

حضور گروه بهداشتی فیروز در سی و یکمین نمایشگاه بین المللی ایران بیوتی و کلین 29 فروردین 1403
حضور معاون هماهنگی کسب و کار وزارت صمت در گروه بهداشتی فیروز 16 اسفند 1402
تجلیل از مدیر عامل گروه بهداشتی فیروز در هشتمین دوره جایزه ملی امین‌الضرب 13 اسفند 1402
حضور نماینده گروه بهداشتی فیروز در اولین رویداد سراسری نابینایان و تحول دیجیتال 2 اسفند 1402
گروه تولیدی فیروز برای سیزدهمین سال متوالی به‌عنوان واحد نمونه استانی استاندارد انتخاب شد 20 دی 1402
گزارش تصویری نمایشگاه  ایران کازمتیکا دی ماه ۱۴۰۲ 13 دی 1402

محصولات

محصولات گروه بهداشتی فیروز با دارا بودن بالاترین استانداردهای کیفی در طی تمام سالهای فعالیت، موفق شده تا با جذب اعتماد مشتریان، حضور مداومی در سبد محصولات بهداشتی خانواده ها داشته باشد.

ارتباط با ما

گروه بهداشتی فیروز

گروه بهداشتی فیروز

تمامی حقوق مطالب برای “گروه بهداشتی فیروز”محفوظ است و هرگونه کپی برداری بدون ذکر منبع ممنوع می باشد.

طراحی و اجرا :  گروه بهداشتی فیروز

0:00
0:00